زندگی زندگی است

زندگی پر از تناقض است. نمی شود بگوییم زندگی خوب است یا بد است. زندگی زندگی است. پر از تناقض. دقیقا همین تناقض هایش ویژگی اصلی آن است. زندگی حامل خوبی و بدی توأم است. نباید آنقدر آن را سخت گرفت و دشوار دید. بله مسلماً سختی ها و فجایع زیادی در زندگی اتفاق می افتد ولی همه اش این نیست. خوبی های زیادی دارد. من اگر می توانستم انتخاب کنم که به دنیا بیایم یا نه، حتمن دوست داشتم به دنیا بیایم. تجربه ی زندگی ( بودن، خواستن، شدن...)  بسیار شگفت انگیز است. انسان ها از مرگ خود آگاه اند ولی با این حال می توانند از لحظات زندگی لذت می برند. چیزهای ناراحت کننده زیاد اند، فقر، بدبختی، مرگ، جنگ و ... در دنیا هر روز اتفاق می افتد ولی فقط این ها نیست. بنابراین فکر می کنم باید چیزهای خوب مثل خاطرات خوب، جوک ها، هنر، مهربانی و رفتارهای خوب را باید ارزشمند بدانیم. اگر دقت کنیم در هر موقعیتی می توان خوبی را هم دید. بله خوبی ها می گذرند، اما بدی ها هم همینطور.هر طور که باشد، زندگی به پیش می رود.

فیلم توت فرنگی های وحشی را می دیدم، مردی که از حاملگی زنش ناراحت است هیچ میلی به بچه دار شدن ندارد چرا که فکر می کند زندگی همه ش وحشت و رنج است، چرا او باید یک نفر دیگر را به این زندگی تلخ بیاورد؟ واقعیت این است که زندگی همین است: ترکیبی از خوشی و ناخوشی. حالا که زنده هستی سعی کن خوشی های آن را بیشتر ببینی و تجربه کنی. اگر تلخی و رنج دارد، شیرینی و خوشی نیز دارد. همه اش یک چیز نیست! 

یکی از جالب ترین چیزهایی که دیدم، حیواناتی اند که به دلیلی معلول شده اند، یک دست یا پا یا چشم ندارند. ولی هرگز شوق زندگی در آنها نمی میرد، همان سگی که یک پا ندارد، با سه پای دیگرش آنقدر جست و خیز می کندو حتی یک ثانیه به نقص خود توجهی ندارد. این درس بزرگی است: غنیمت شمردن لحظه... لذت بردن از هرآنچه که الان داریم و نه رنج بردن از چیزی که نداریم!

خواستم بگویم خوب است  بدبینی نسبت به زندگی را کنار بگذاریم. ما هستیم که به آن معنا می بخشیم. حال آنکه زندگی فقط به همین شکلی که هست به پیش می رود. ما می توانیم  زندگی مان را پر از شیرینی و لذت کنیم: لذتی که از زیستن در لحظه و حال و به ساده ترین شکل ممکن حاصل می شود. یا می توانیم آن را پر از درد و رنج برای خود و دیگران بسازیم با زیستن در گذشته و آینده ... . 

منظورم از لذت چیست؟ لذت نفس کشیدن! قدم زدن، خوابیدن، دیدن نور، شنیدن صداها، چشیدن مزه ها... همه این ها لذت هایی هستند که تقریبا هر لحظه که بخواهیم در دسترس هستند/ کافی است فقط به آن ها توجه کنیم. روزی که این نعمت ها را نتوانیم ببینیم و برای مان بی معنا باشند، باخته ایم. توجه و حضور راز شادی است. کار آسانی نیست ولی با تمرین ممکن است. 

امتحان کنید!